ஊராம் வீடு

சித்திரை என்றதும்

விழாக்காலம்

சில

ஈர விழிகளை கடந்து

செல்லும் கனாக்காலம்

அதனின் முதல் வாரம்

தேர் இழுத்து

கை பழுத்து

உன் வீடு வருகையில்

நீர் சுமந்து பானையுடன்

நீ வருகையில்

இளமையின் இனிமையை

வருடி கொன்று இருப்பாய்

அடுத்து வாரம்

ஏதொரு சாக்கில்

சந்திக்க நினைத்து

ஆற்றங்கரையின் மணலில்

நிலாச்சோறு கொண்டு

வெண்ணிலா

மண்ணின் மடி இறங்குவாள்

சூடுபட்ட சொற்களால்

உன் உறவினன்

ஏசி பார்த்தும்

திருந்தாத 

நாய்குட்டியாய்

வீடு வரை காவல்

வந்து சென்றிருப்பேன் !

நீர் இறங்கி

விலகி செல்லும்

இலைகள்

தலை அசைத்து

ஒரு சுகத்தை வேண்டுமாம்

குறுக்கும் நெடுக்கும்

இறுதி வாரத்தில்

நத்தையாய் ஊறி

நாணலாய்  வளைந்து

கீற்று கொட்டகையாய்

ஒடிந்து இருப்பேன்

நீயும் ஏறுமுகமிட்டு

ஒரு சொல்லில் கனவுகளை

கலைத்து விட்டாய்

அடுத்த திருவிழாவில்

பார்ப்போமென்று!